-
1 oğul
сын (м)* * *выпад. -ğlu1) сынbiricik oğul — оди́н еди́нственный сын
büyük oğlu — его́ ста́рший сын
küçük oğlu — его́ мла́дший сын
ortanca oğlu — его́ сре́дний сын
oğlum! — сыно́к!
2) но́вый пчели́ный рой; но́вая пчели́ная семья́oğul arısı — молода́я / медоно́сная пчела́
oğul çıkarmak — образо́вывать рой, рои́ться
oğul vermek — создава́ть рой ( новую пчелиную семью из медоносных пчёл)
См. также в других словарях:
ZEYN-ÜL ABİDİN — (Zeynel âbidîn) Lügat mânası: İbadet edenlerin zineti. * (Hi: 38 94) Oniki İmamın dördüncüsü olan zât (R.A.). Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm ın torunu olan Hazret i Hüseyin in ortanca oğlu. Asıl adı: Ali dir. Tâbiînin büyüklerindendir. Medine i … Yeni Lügat Türkçe Sözlük